Las Kołobrzeski w Podczelu to wciąż miejsce nieodkrytych i zapomnianych zakątków. Do jednego z nich się udałem korzystając z wiosennej aury.

Powierzchnia lasu została obliczona na około 35 kilometrów kwadratowych. Warto się tam wybrać nie tylko po to, żeby obejrzeć wszystkim znane przynajmniej ze słyszenia pomniki przyrody – powalony przez burzę kilka lat temu dąb Bolesław, liczący 800 lat i niewiele młodszy dąb Warcisław, liczący około 640 lat, ale również odkrywać miejsca nie do końca oczywiste i opisane.

Zaczynamy obok ośrodka Holtur, przechodzimy na drugą stronę ulicy i skręcamy w drogę prowadzącą do dawnego przystanku PKP. Przechodzimy przez tory kolejowe i idziemy ścieżką w głąb lasu. Po kilkuset metrach dochodzimy do trzcinowiska, w środku którego znajduje się leśne jeziorko. Od kilku lat obserwuję jak zmniejsza się jego powierzchnia, jednak sam proces stopniowego zarastania akwenu wygląda na naturalny.

Wokół jeziorka nie jest poprowadzona ścieżka, miejscami pojawia się i znika fragmentarycznie zarys drogi, nie stoi to jednak na przeszkodzie, żeby je obejść, przy okazji przyglądając się wiosennej florze i faunie. Ta część Lasu Kołobrzeskiego jest posadowiona wyżej niż część zachodnia, tak więc poza bezpośrednim otoczeniem jeziorka jest relatywnie sucho i można spokojnie spacerować. Na uwagę zasługuje drzewostan oraz pozostałości hydrobudowy w postaci przepustów, które prawdopodobnie zostały wybudowane w czasach przedwojennych. Widać również metalowe słupy stanowiące pozostałości ogrodzenia. Jak widać Las Kołobrzeski skrywa przed nami jeszcze wiele tajemnic. Niestety widać również ślady bytowania naszego gatunku w postaci porzuconych butelek i puszek, ale do tego chyba zdążyliśmy się już przyzwyczaić.

Wróćmy jednak do początku i zatrzymajmy się przy torach kolejowych. Pojawia się pytanie, czy nie można pokusić się o przywrócenie przystanku kolejowego w Podczelu, który w drugiej połowie ubiegłego stulecia z powodzeniem pełnił swoją funkcję. Obecnie pozostałości peronu znajdują się w ruinie, jednak wydaje się, iż przywrócenie przystanku na fundamentach poprzedniego nie byłoby tak problematyczne i kosztowne jak budowa nowego peronu w nowym miejscu.

Ostatnio PKP zdecydowało o budowie przystanków Kołobrzeg Ogrody, Kołobrzeg Amfiteatr i Kołobrzeg Radzikowo. Część z ich już działa. Za przywróceniem przystanku w Podczelu przemawiają walory turystyczne - przed wejściem na groblę znajduje się jeden z większych ośrodków wypoczynkowych oraz kilka mniejszych. Mogliby przy nich wysiadać turyści i kuracjusze, bez konieczności przesiadania się w Kołobrzegu. Z drugiej strony, co pół godziny z Kołobrzegu jedzie autobus do Podczela, który w znacznym stopniu tą potrzebę zaspokaja.

Przystanek kolejowy w Podczelu nie stanowiłby sensownej alternatywy dla dotarcia publicznym transportem do dzielnicy mieszkalnej. Wysiadając na dawnym przystanku trzeba iść w stronę osiedla ponad kilometr ruchliwą ulicą, albo nadłożyć dwa kilometry, żeby przejść groblą i trasą nadmorską, co raczej mija się z celem. Ale to temat na zupełnie inny wątek.

A wracając do Kołobrzeskiego Lasu – warto czasem zejść z utartych ścieżek, żeby na nowo odkryć to, co znajduje się w naszym bezpośrednim otoczeniu. Z pewnością wiele rzeczy może nas zaskoczyć.

Piotr Rybczyński