Fragment trasy rowerowej R10 wokół Morza Bałtyckiego biegnący przez Kołobrzeg i tereny naszego powiatu należy niewątpliwie do najbardziej malowniczych i najchętniej odwiedzanych atrakcji turystycznych regionu. Mankamentem, na który zwracają uwagę spacerowicze i cykliści jest brak alternatywnej trasy pozwalającej wrócić inną drogą. Powrót drogą krajową do przyjemnych nie należy.

Od dekad mówi się i pisze o potrzebie wybudowania ścieżki rowerowej wzdłuż DK11 do Podczela. Nie chodzi tylko o rekreację. W najgorszej sytuacji są wykluczeni komunikacyjnie mieszkańcy Kądzielna, szczególnie ci, którzy nie dysponują własnym autem i zdani są na łaskę Komunikacji Miejskiej bądź poruszanie się rowerem albo piechotą wzdłuż drogi krajowej, co nie jest to bezpieczne. Lokalni włodarze niezależnie od kadencji odpowiadają, że ścieżka rowerowa na tym odcinku nie jest w ich gestii, ponieważ jest to droga krajowa. Nic nie wskazuje na to, żeby ten impas został przerwany, bo wymówka przecież jest doskonała i niezależna od opcji politycznej.

Również między bajki należy włożyć budowę trasy rowerowej po nasypie kolejowym na trasie biegnącej do Podczela. Tego typu sugestie pojawiają się okresowo-cyklicznie i zwykle związane są z fantasmagoryczną jak dla mnie potrzebą przeniesienia naszego dworca w rozmaite miejsca poza miastem, a precyzyjniej, z chęcią zaistnienia w lokalnych mediach przez 48 godzin. W założeniu nasyp kolejowy miałby się stać podstawą ciągu rowerowego. Nota bene kierunek jest jak najbardziej słuszny – znacząco obniża się koszty, przy wysokiej trwałości i jakości trasy. Po dawnym nasypie kolejki wąskotorowej wybudowano między innymi ścieżkę biegnącą do Rymania i Karlina. Jednak w naszych warunkach geopolitycznych bardziej przypomina to film Stanisława Barei, niż realne planowanie: „Dworzec może damy tu...”. Potwierdzeniem faktu, że odcinek do Podczela zostanie utrzymany, a dworzec kolejowy pozostanie w miejscu dworca kolejowego, jest niedawno wykonany na Ogrodach przystanek Kołobrzeg-Amfiteatr. Jeżeli chodzi o PKP, to sprawa nigdy nie jest jednak oczywista…

Z wyżej przedstawionych powodów postanowiłem poszukać alternatywnej drogi pieszej w okolicy torów kolejowych biegnących w kierunku Koszalina. Z taką intencją wybrałem się wzdłuż działek przy ulicy Wschodniej w stronę Podczela. Na początku idziemy szutrową drogą, która kończy się wraz z ogródkami działkowymi, czyli tam, gdzie kiedyś miało powstać Centrum Spędzania Czasu Wolnego. Dalej, w stronę linii drzew Kołobrzeskiego Lasu prowadzi ścieżka wydeptana przez zwierzęta. Trasa jest dosyć bagnista i najlepiej być wyposażonym w kalosze lub wodery. Kilkaset metrów przed lasem robi się bardziej grząsko, czego przyczyna może być dwojaka: wysoki poziom wód gruntowych albo brak należytej gospodarki wodnej przy nasypie kolejowym. Rów odprowadzający nadmiar wody jest mocno zarośnięty i trudno ocenić, kiedy jego drożność badano. Spacer po torach kolejowych ze względu na bezpieczeństwo jest zbyt ryzykowny, mimo stosunkowo niewielkiej przepustowości pociągów na tej trasie. Postaram się ponownie rozpoznać ten teren przy niższym poziomie wód.

Piotr Rybczyński

Jeśli zainteresował cię artykuł, przeczytaj także: "Ścieżka istniała przez 150 lat, a teraz pochłonęło ją bagno..."